W tym badaniu markery farmakodynamiczne aktywowanego czasu trombiny wywołane częściową tromboplastyną i wywołane przez czynnik Xla spowodowały wyraźne rozróżnienie między kohortami 2 i 3 (ryc. S4 i S5 w dodatkowym dodatku). Konieczne są dalsze badania w celu ustalenia bardziej odpowiednich markerów farmakodynamicznych. Na przykład generowanie trombiny wywołane przez niski poziom czynnika tkankowego wykazało wyraźną zależną od stężenia odpowiedź, gdy emikizumab (30 do 300 ug na mililitr) został dodany in vitro do osocza z niedoborem czynnika VIII (ryc. S6 w dodatku uzupełniającym). 28 Podczas badania nie wystąpiły żadne ciężkie ani zakrzepowe zdarzenia niepożądane (Tabela 2). Chociaż zdarzenia niepożądane uważane za związane z leczeniem badanym występowały częściej w kohorcie 3 niż w innych kohortach, nie mogliśmy wyciągnąć żadnych wniosków na temat zależnego od dawki związku pomiędzy emicizumabem a zdarzeniami niepożądanymi ze względu na małą próbkę i małą częstość występowania związane z leczeniem zdarzenia niepożądane w każdej kohorcie. Ponadto, chociaż niektórzy pacjenci mieli przemijające zmiany w wartościach laboratoryjnych, w tym d-dimer i kompleks trombina-antytrombina, nie było widocznych zmian zależnych od emikizumabu w czasie w kierunku hiperkoagulacji. Leczenie epizodów krwawienia za pomocą czynnika VIII lub czynników omijających przebiegło pomyślnie, co sugeruje, że emikizumab prawdopodobnie nie zaburza funkcji czynników krzepnięcia. Co więcej, nie obserwowaliśmy zależnej od emikizumabu akumulacji lub zubożenia czynnika IX lub czynnika X, prawdopodobnie ze względu na bardzo słabe powinowactwo wiązania emigizumabu do każdego czynnika.
Przeciwciała przeciwpadaczkowe nie rozwijały się u żadnego z pacjentów podczas badania. To odkrycie jest zgodne z oczekiwaniem, że immunogenność emikizumabu, która została zmniejszona na podstawie analiz in silico, jest niska i podobna lub mniejsza niż immunogenność innych humanizowanych przeciwciał, które zostały zatwierdzone przez Food and Drug Administration. 29
Ograniczenia tego badania obejmowały jego niezandomizowaną, otwartą konstrukcję, brak jednoczesnej grupy kontrolnej, niewielką liczbę pacjentów i krótki okres obserwacji, co mogłoby przyczynić się do błędu systematycznego. Ponadto brak równowagi w początkowej ostrości hemofilii A wśród kohort ogranicza zdolność do oceny związku między dawką emicykumabu a odpowiedzią na leczenie. W ciągu 12 tygodni leczenia farmakokinetyka w kohorcie 3 nie osiągnęła stanu stacjonarnego. Obecnie trwają dalsze badania mające na celu zbadanie długoterminowego bezpieczeństwa i skuteczności emicizumabu (numer JapicCTI, 132195).
Podsumowując, badanie to wykazało, że podawanie podskórnie emicykumabu raz w tygodniu w profilaktyce jest bezpieczne i może zmniejszyć lub zapobiec epizodom krwawienia u pacjentów z ciężką hemofilią A z lub bez inhibitorów czynnika VIII.
[hasła pokrewne: terapia za pomocą pochyłego łóżka, badania okresowe jak wyglądają, energia promienista ]
462 words
Nie da się lekceważyć nietolerancji bo boli brzuch
[..] Odniesienie w tekscie do okulista dziecięcy wrocław[…]
Jak masz bule takie jak ja to musze ci wspulczóc tylko
[..] Odniesienie w tekscie do przepuklina[…]
Myślałam że to anemia
[..] Oznaczono ponizsze tresci z artykulu oryginalnego: cukrzyca[…]
Kurcze miesni to cukier w diecie